Dünya Barış Günü'nde Dede Oldum..

O gün geldi ve ben  resmen  DEDE  oldum.

Yani o gün 1 Eylül 2015  saat 12:56 da Torunumuz MERT dünyaya geldi.
O henüz bizi tanımıyor ama biz O'nu tanıyoruz.

1 Eylül  aynı zamanda  "Dünya Barış Günü" ilan edilmiş.Bir daha savaşlar olmasın diye..

Torunumuzun her 1 Eylül'de kutlayacağımız doğum günlerinin savaşın değil hele hele bu günlerde çok muhtaç olduğumuz barışın simgesi olmasını diliyorum. 



Bahar gelince çiçeklerin açması ,  ağaçların tomurcuklanması ve meyve vermesi yani tabiatın yeniden doğumu insanın içine nasıl büyük bir coşku ve mutluluk veriyorsa , geleceğimiz olan çocuklarımızın ve torunlarımızın  bize vereceği mutluluğu anlatmak imkansız olacaktır..

Yine de bu mutlu günü anlatabildiğim ölçüde paylaşmak istiyorum..

Torunumuzun doğumu için planlanan saatte İncirlide'ki Medical Park hastanesine gittik.
Biz gittiğimizde doğum odasında  gelecek akraba ve misafirlerler için hazırlanan hediyelikler, ikramlar, lohusa şerbeti,  cup-kekler, börekler ve diğer içecekler Oya'nın nezaretinde gözden geçirilip son hazırlıklar yapılıyordu.. 

Henüz annesinin karnında olan MERT' in büyük uçan balonlarla  yazılmış adı doğum odasında en büyük yeri işgal ediyordu.  Harflerin  odadaki yeri konusundaki farklı fikirlerimiz odanın tam ortasına yerleştirilerek çözüme kavuştu.

Odada otururken sohbet sırasında dünürüm torunumuzun Mert olan adını çok beğendiğini söyledi.. Çünkü torunum,  adı Murat olan dünürümün isminden üç harf" MRT"almıştı. Ben ise tek harfle Hamit'in  "M" si ile teselli bulmuştum. Yani dünürümle girdiğim dedelik yarışına üç bir yenik başlıyordum :))  İlk bunları konuşup takıldık birbirimize..

Genç Dedeler .. MURAT &  HAMİT

Doktordan gelen haber üzerine  Oya 12:30 da doğuma gitmek için hasta sedyesine yattı. 
Hepimizle vedalaşarak  Gürcan ve arkadaşı Esra ile birlikte ameliyathanenin yolunu tuttu.

Hepimiz O'nun peşinden aşağıya indik.. Ameliyathane kapısında ışıklı bir pano var. Hasta yakınları ameliyatları bu panodan takip edebiliyorlar.

Bu panoda  ameliyata girecek doktorlar ve hastalar  takip ediliyor.  Ameliyata alınan hastalar sarı , ameliyatı başlayan hastalar yeşil  , ameliyatı biten hastalar ise mor renk olarak bu panoda takip edilebiliyor ve panodaki bilgiler sürekli güncelleniyor.

Oya bu panoda  yeşil renkte ve doktoru ise Op.Dr. Berra Önsoy Gidemez ile  

 "ameliyat başladı "  safhasında.. .

Ameliyat odasından önce Oya'nın en yakın arkadaşı ve torunumuzun fotoğrafçısı Esra çıktı.. Doğumla ilgili ilk bilgiler ondan alındı.  Doğumun başarılı geçtiğini, Ameliyatın Doktor'un ikna etmesi sonucunda kısmi anestezi ile gerçekleştiğini öğrendik..   

Doğumun bu şekilde gerçekleşmesinin bundan sonra devam edecek tedavi sürecine olumlu bir katkı sağlayacağını öğrenmiş olduk.  Bu bizim için de sürpriz oldu..

Ekranda "ameliyat bitti"  mesajını gördükten 5-10 dakika sonra kapı açıldı hemşire dışarıya bebek küvezi  ile çıkarak  "Ulusoy Bebek"  diye seslendi.. 

İşte şimdi torunumuz  MERT geliyor.  

Onu ilk defa görüyoruz.  Bu muhteşem bir olay.  Arabanın etrafında torunumuzu daha yakından görme telaşımız var, herkes peşinden koşturuyor... İlk bakım için odasına götürülecek... Küvezin etrafında toplanıp torunumuza asansöre kadar eşlik ediyoruz.  Daha sonra bebek odasına alınan ve ilk doğum değerleri ölçülen torunumuzu anne babalar, arkadaşlar, akrabalar hep birlikte   cemakanın arkasından izlemeye başlıyoruz.   

Esra yine fotoğraf makinasıyla içerde bebeğin yanında fotoğraf çekmeye devam ediyor. Bize de içerden boyu ve kilosunu işaretle bildiriyor.  Mert  bu sırada yaygarayı basıyor ve yanında az evvel doğan kız bebeği uyandırıyor, hep beraber bu fotoğrafa gülüyoruz..

Mert'in her hareketi mercek altında,..En çok merak edilen kime benziyor? Bu konuda da herkesin bir fikri var.. Biz bu koşuşturmayı yaşarken, Dünürüm henüz ameliyathaneden çıkmayan kızını bekliyor.  

Biz daha sonra tekrar hasta odasına çıkıyoruz, beklemeye başlıyoruz. Veee az sonra OYA mutlu ve gülerek odasına başarılı bir şekilde dönüyor. Bebek odasından gelen torunumuz da ilk defa annesinin kucağında..

Bu kavuşma anının mutluluğunu  sanırım en güzel OYA  tarif edecektir. Daha sonra akrabalar ve ziyaretçiler bir bir anne ve oğulun buluşmasına ve mutluluklarına şahit olmaya başlıyorlar.. 

Bu arada doğum sonrası yanımızda olamayan dostlarımızdan tebrik telefonları da  gelmeye başlıyor. Gelen bu kutlamalarla ilgili bir genelleme yapmak istemiyorum ama bazı ayrıntıları da sizlerle paylaşmak istiyorum.

Tebrik için beni arayan henüz torun sahibi olmayan dostlarım şaka yollu   "artık dede oldun"  diyerek yaşlandığımı ima ediyorlar. Hatta bir çoğu açık açık  "yaşlandın"  diyorlar.

Diğer taraftan torun sahibi olan dostlarım ise bu olayın daha çok duygusal yanını ifade ederek "torunun gelmesi ile birlikte daha çok mutlu olacaksın, seni harika günler bekliyor"   diyorlar..

Yine bazı yakın dostlarım  ise bu mutluluğumuzu  sosyal medya üzerinden paylaşıyorlar.....

Torun sahibi olmam nedeni ile aldığım ve çok mutlu olduğum bu kutlama mesajlarının farklı bir yanı olduğunu da düşünmeden  edemiyorum.... İnsanlar mutlu günlerinde yakın dostlarını  ya yanında görmek ya da sesini duymak isterler diye düşünüyorum.. 

Mutluluğumuzu bizimle paylaşan tüm dostlarımıza sonsuz teşekkürler ediyorum.

Peki benim dede olduktan sonra gerçek hissettiklerim nedir.?? 

Bir kere ben dede olmakla yaşlanma konusuna tam tersinden bakıyorum. Yani torunumla birlikte daha çok gençleşeceğimi düşünüyorum. Çünkü artık birlikte oyun oynayacağımız küçük bir dostum olacak..

Mert'le birlikte hayata ve yaşamımıza   açılacak yepyeni bir penceremiz olacak.. Bu pencereden hayatımızın coşku ve rengini yeniden keşfedeceğiz,.

Mert'le birlikte daha da büyüyen ailemizle daha çok birlikte olup daha çok şeyi paylaşacağız..

Söyledikleri gibi "oğul sermaye, torun kar" .  Çocuk yetiştirmek hayata tutunma mücadelesi içinde büyük bir çaba gerektiriyor.. Biz mücadele ederken  çocuklarımıza ayıracak yeterli zamanımız ve sabrımız kalmayabiliyor..  

Sermayeden elde edilen kar yani torun ise emeğinin karşılığını almak gibi çok güzel bir duygu.. Artık toruna ayıracak çok zamanımız ve sabrımız  var. Bu yüzden dedeler ve torunlar çok şanslı diyorum.

Torun Mert & Dede Hamit

Sevgili torunum MERT  ;

Dünya Barış Günü' nde doğdun. Doğarken ağladın.

"Bu son olsun bu son"   diyor.  

 Tüm sevdiklerinle birlikte Sevgi,  Barış ve Huzur  içinde sana mutlu bir hayat diliyorum.