Ve okul hayatımın son aşaması üniversite yılları ;
Liseli yıllarım geride kalırken artık yeni endişem Üniversiteye girip girememek.
Üniversite sınavlarına hazırlanırken meslek olarak o gün için pek de revaçta olmayan Pedagoji okumak gibi bir isteğim vardı.
Bu tercihimde Lise ikiden itibaren okumaya başladığımız Felsefe ve Psikoloji dersleri ile kendimle daha çok didişmeme ve kendimi sorgulamama neden olan Erich Fromm un Benlik ve Ego hakkındaki okuduğum kitapları olmuştur.
Meslek seçimimle ilgili ikinci tercihim ise Güzel Sanatlar Akademisi resim veya mimarlık,
Bu beklentilerle girdiğim sınavda İlk tercihim olan İstanbul Üniversitesi Pedagoji bölümü için puanım yeterli olmadı..
İkinci tercihim olan Güzel Sanatlar Akademisi için puanım yeterli ama onun için ayrıca beş dersten daha sınava girmem gerekiyor..
Akademi için baraj sınavı resim. Başarırsam diğer sınavlara da gireceğim. Resim Sınavının konusu perspektif olarak resmedilecek bir yol duvar ve duvara dayalı at arabası tekerliği .
Sınav yeri Fındıklıdaki okul binası. Sınav saat 9.00 da başlıyor. Sınava son anda yetişebildim. Daha yerime otururken sınav başladı. Aceleden ve koşturmaktan ve bunun verdiği telaştan acayip sıkıştım Sınava bir türlü konsantre olamıyorum. İzin alıp ihtiyacımı da göremiyorum. Sınavı yarım bıraktım ve çıktım...
Böylece bir yılım boşa geçti.
İkinci yıl tekrar Üniversite giriş sınavı, Yine yeterince hazırlanmadan girdiğim bu sınavda aldığım puan da bir önceki yılla neredeyse aynı .
Bu puanla ancak İstanbul İktisadi Ticari İlimler Akademisine kayıt yaptırabiliyorum. Bende açıkta kalmamak için hiç aklımda olmayan bu okula kayıt yaptırdım...
 |
| İstanbul İktisadi Ticari İlimler Akademisi |
1971 yılında girdiğim İstanbul İktisadi Ticari İlimler Akademisinden dört yıl sonra 1974/1975 döneminde İşletme-Muhasebe bölümünden mezun oldum.
Akademi o yıllarda gündüz ve gece olarak eğitim veriyordu. Ben gündüzcü idim ama devam mecburiyeti yoktu. 4 yıllık eğitimim boyunca değişik işlerde hem çalıştım hem de okuyabildim.
 |
| Sınıfımız Gülçin-Hamit-Mehmet-Bayram-Mustafa |
Nurettin Köroğlu , Mehmet Vedat Güçlü, Melih Demirdere, Ahmet Uyar ve Cedat Özçam hepsi Eyüp Lisesinden mezun du. Ayrıca okulda tanıştığımız diğer arkadaşlarımız da oldu. Gürdal Özsevimli ve onun yakın arkadaşı Tuğrul Berkmen Kırklareli lisesinden gelmişlerdi. Arkadaşlarımın çoğu akşam bölümünde idi, Ama çoğu zaman derslere benimle birlikte gündüz giriyorlardı. Üniversite yıllarında başlayan arkadaşlıklarımız 40 yılı aşkın süredir devam ediyor.
 |
| Nuri-Vedat-Gürdal-Hamit |
Buluşma yerimiz çoğu zaman Okul girişindeki Hakkının kantini olurdu.
 |
| Hakkının kantininde çay molası |
Hocalarımız;
Akademi Başkanı Ord.Prf.Dr. Nihad Sayar
Medeni hukuk hocamız Ord.Prf.Dr. Reşat Kaynar en gürültülü sınıfta bile istifini bozmadan dersini anlatırdı..
İktisat hocamız Prf.Dr.Ekrem Özelmas Nüktedan ve espirili bir hocamızdı. Çok zevkli ders anlatırdı.onun için derslerine ilgi büyüktü. İktisadi olayları mutlaka Ali ve Ayşe ye bağlardı.
Hocanın " Fayda teorisi " hala aklımızdadır. "Alındığı zaman haz ve zevk veren alınmadığı zaman elem ve üzüntü veren bir Duygudur."
Ticaret hukuku Ord.Prf.Dr. Sulhi Dönmezer Okulun en ciddi hocalarındandı, Ticaret Hukuku sınavını veren okuldan kolayca mezun olabilirdi..
Maliye hocamız Prof.Dr. Salih Şanver
Mal Hocamız Prf.Dr. Halil Nadaroğlu
İşletme Hocamız Prof.Dr.Ali Sait Yüksel
İşletme Hukuku hocamız Prf.Dr.Suat Keskinoğlu Anfi de arka sıralarda oturan Nuriye hey arkadaki "kara gözlüklü adam "ön tarafa gel dediğinde Nuri Ön tarafa gelip hızla sınıftan kaçmıştı.
Pazarlama Hocamız Doç.Dr. Tunç Erem
Pazarlama Araştırması Hocamız Sıtkı Karahan Nuri bu dersten mezun olamadığı için askere bir dönem sonra gidebildi.
Maliyet Muhasebesi hocamız Prf.Fikret Öcal Ders anlatırken devamlı boğazında gıcık yaptığı için vites değiştirin dediğimiz hocamız.
Muhasebe hocamız Prof.Dr.Mehmet Yazıcı Muhasebe terimlerini türkçeleştirmek gibi bir derdi olan muhasebe hocamız " Bilançonun türkçesi Ödeşke idi "
İstatistik hocamız Naci Alev
Öğle yemeğimizi çoğu zaman okulda yerdik. Bazen de İstanbul Üniversitesine yemeğe giderdik. Sultan Ahmet Köftecisi ile Yeni Kapıda'ki en fazla 5 m2 alanı olan Tekirdağ köftecisi yemek yediğimize sembol yerlerimizdi.
Giyim kuşamımız daha çok dar gömlekler, geniş paçalı pantolonlar ve geniş yakalı ceketlerimizdi. Sembol kıyafetimiz ise içi kürklü yeşil parka ve uzun saçlarımız idi. Öğleye kadar derslere girer öğleden sonra ise günümüzün çoğu kağıt ve tavla oynayarak geçerdi. Sultan Ahmet teki okulumuzdan yürüyerek Beyazıt ve Laleliden Yeni Kapıya kadar yürüyerek giderdik. Yenikapı da ki uğrak yerimiz Elif Restaurant ve Maram dı.
 |
| Elif Restaurant/Yenikapı Muratla ders çalışıyoruz |
İkinci uğrak yerimiz Bakırköy sahildeki Çay Bahçeleri idi. Tuğrulun Bakırköy de kiralık evi vardı.
"Ne biçim lastik bu "o zaman ağzımızda lastik olan reklam spotumuzdu.. Eğlence hayatımızın ve Avareliğimizin tavan yaptığı çoğu zaman boş konuştuğumuz gençlik yıllarımızdı.
Beyoğlun da içki içtiğimiz bir gece ilk sarhoşluğumu yaşamıştım. Sarhoş olunca beni eve Liseden arkadaşım Hicri Mara sabaha karşı üçte bırakmıştı. Kapıyı açan babam mutaassıp bir kişi olmasına rağmen bana hiçbir şey söylememişti. Ben ertesi gün ancak saat beşte uyanabilmiştim. Ve başım ağrıdan çatlıyordu. Ertesi hafta yine içkili bir gecede sarhoş olan Hicri yi evine ben bırakmak zorunda kalmıştım.
 |
| İlk Sarhoşluğumun resmi Vedat-Selçuk-Nurettin-Mehmet-Hamit-Hicri |
 |
| Hicri Mara |
Yazları ise Florya da Belediyeye ait çadır kampımız vardı. Çoğu zaman konserve tükettiğimiz yemek menümüzün ağır topları ise makarna ve menemen olurdu. Kamp hayatımız bütün yokluklara rağmen çok hareketli ve eğlenceli geçerdi. Ben o zamanlar çalıştığım için ancak hafta sonları kampa gidebiliyordum.
Bu arada bazı sosyal faaliyetlerimiz oluyordu. Abimin Pertevniyal den sınıf arkadaşı İsmail Gömlekli Cağaloğlun da faaliyet gösteren Türk Folklor Kurumunda hem folklor oynuyordu hem de kurumda idari bir görevi vardı. Onun vasıtası ile birkaç kez folklor kurumuna gidip folklor oynamaya çalıştık fakat devamlılık isteyen bu sosyal faaliyetimizi fazla devam ettiremedik..
 |
| Folklorcu arkadaşlarımız |
Okul da bir gün ders dinlerken bir gözümü kapadığımda diğer gözümün bulanık gördüğünü fark ettim. Gözümü ovuşturdum ama yine bulanık görüyordum. Yorgunluktan olduğunu düşündüm ama bir türlü geçmedi. Bunun üzerine Medika-Sosyal (Okulun öğrenciler için sağlık Kurulu) kanalı ile Çapa Tıp Fakültesine muayene için gittim. Muayene oldum. Gözümün ağ tabakasında çatlama olduğunu ve ameliyat olmam gerektiğini söylediler. Ama bu işlemin Cerrahpaşa da yapılmasına karar verdiler ben de Cerrahpaşa Tıp Fakultesi ne yattım. Operasyon için ameliyattan önce gözlerimin kapatılarak sağa sola dönmeden 15 gün sırtüstü yatmam gerektiğini söylediler. Bu şekilde yatış benim için çok ızdıraplı ve zor bir dönem oldu. Ziyarete gelenleri görmeden onları tanımak ve konuşmak beni moral olarak çok yıprattı. İnsan hastane ortamında yaşamın ve dostlarının ne kadar değerli olduğunu da keşfediyor. Ben bu sebeple İnsanların olgunlaşmasında Hastane, Hapishane ve Mezarlık ziyaretlerinin önemli olduğunu da düşünüyorum.
15 günün sonunda ameliyatla ilgili ekipmanın Cerrahpaşa da yeterli olmaması nedeni ile tekrar Çapa Tıp Fakültesine nakil olmam gerektiğini söylediler. Çapada ki Dekolman (Retina yırtılması) ameliyatımı Ünal Bengisu ekibinden Tanju hanım tarafında gerçekleştirildi. Ameliyat bir ışın tedavisi, yırtık yerler ışınla onarılıyor. Ancak görmede bir iyileşme sağlanamıyor. Sadece Görme kaybının daha fazla ilerlememesini sağlıyorlar.
|  |
| Ameliyat Öncesi Annem ve Ben |
 |
| Ameliyat sonrası Notlarım |
Hastaneden çıktıktan birkaç gün sonra bir gözümde kayma meydana geldi. Ben tekrar Çapa tıp fakültesine yattım ve göz kaymasından dolayı ameliyat oldum. bu kolay bir operasyon oldu bir gün yatıp çıktım. Hatta bu operasyonu da kimseye bildirmedim.
1971 yılında girdiğim İstanbul İktisadi Ticari İlimler Akademisinden Dört yıl sonra mezun oldum.
 |
| 39 yıl sonra okulumuz artık müze oldu |
 |
| Akademi son sınıf mezuniyet hatırası |
Hayata bir an önce atılmak için Askerliği aradan çıkartmam gerekiyordu. Bende askerlik için hemen okula başvurup Geçici Mezuniyet Belgesini aldım.
Daha sonra okul yandığı veya yakıldığı için bugüne kadar Okul Diplamamı alamadım. Zaten askerlik müracatım dışında hiç bir iş başvurusunda kimse de okul diplamamı sormadı .
 |
| Geçici Mezuniyet Belgesi |
Artık elveda okul hayatı ve hayatımın bir başka evresi gelsin askerlik......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder