14 Eylül 2014 Pazar

Liseli Yıllarım..



Yaşadığım yılları bölümlere ayırırsam liseli yıllarımı delikanlılık dönemi olarak hayatımın başka bir safhası olarak görürüm..

1966 yılında Eyüp Lisesine başlamıştım.. Orta ikide  başlayan okul başarı grafiğim  lise-1 den itibaren  tekrar düşüşe geçmişti.  Ve liseli yıllarımda sadece sınıf geçmeye çalışan vasat bir öğrenci kimliğime tekrar geri dönmüştüm.

Orta-2 den sonra yaşadığım mahallenin dışına çıkışımla başlayan yeni yaşantım  liseli yıllarımda daha da artarak,  yeni çevreler kazanarak hızla büyüyordu.



Eyüp Lisesi


Lise 1  ve  yeni arkadaşlarım
Ben önde sağ baştayım



Yeni çevreler ve arkadaşlar edindikçe  yaşadığım mahalle ve çevremden düşünce ve sosyal çevre olarak da hızla uzaklaşıyordum..Gözüm ve kulağım daha çok dışarıdaydı..

Sosyal ve Kültürel olarak kendimi daha çok geliştiriyordum ve daha çok  beğenilmek istiyordum. Saç baş,  kılık kıyafet,  konuşmalarım,  her şey hızla boyut değiştiriyordu.  Doğal olarak kız arkadaş meseleleri de gündeme gelmeye başlıyor ve daha çok para harcıyordum.

Yaz tatillerinde hep çalıştığım için parasız kalmıyordum.


               Sınıf arkadaşlarım karışık        Önde beyaz gömlekli olan benim                       Sınıf arkadaşlarım erkekler                             


Lisede okul çıkışında  hemen hemen tüm öğleden sonralarını  okulumuzun  az ilerisindeki Haliç'e kıyısı olan Bostan iskelesinde arkadaşlarla çene çalarak, kağıt veya tavla oynayarak geçiriyorduk..

Yeni arkadaşlar edinmiştim  ama en çok Cevat  (Uzun Cevat) la birlikte çok şey paylaşırdık.. Ayrılmaz ikiliydik..  birlikte anılırdık..


Ayaktakiler  Ben-Uzun Cevat
Oturanlar Taci-Ergin
Okulun Bahçesinde


Daha sonraki yıllarda  Mehmet Koral'la (Arap Mehmet) daha çok birlikte olurduk.. Mehmet'le aynı zamanda  okulun Atletizm takımındaydık.


Okul Bahçesinde Mehmet Koral ile


Yine sınıfımızdan  Ayı Adnan (Şişman) la hep kavga halindeyim. Hatta bir seferinde kavgamız Müdür yardımcısı  spor hocamız Ali Rıza Bey in odasında noktalanmıştı.   Adnan benim iki katım.. Hocamız Adnan'a çıkışıyor utanmıyor musun senin yarın boyunda bir adamla kavga etmeye ?
Ama hocam....  ?   sus sus ...?

Lisede kendimizi daha çok birey hissediyoruz. ve hocalarımızla artık bire bir konuşmaya başlıyoruz.
Hocalarımızın çoğunun tarafımızdan takılmış lakabı var.

İngilizce Hocamız  Jo  Uzun Boylu İngiliz Lordu gibiydi ,  Derste Mendilini çıkarır katlarını açar ve uzun uzun  burnunu çok kuvvetli bir şekilde silerdi.. Bunu hemen hemen her derste yapardı... Öğrencilerin yüzde doksanının  İngilizce notu  birle üç arasındaydı....

Jo'nun not defteri

Başka bir İngilizce hocamız Pasaklı Naciye.. Bir keresinde hocaya kızan bir arkadaşımız (lakabı Profesördü)  kapının arkasına saklanıp hoca içeri girerken çelme takıp yere düşürmüştü. Hoca daha ayağa kalkmadan da hızla  kapıdan kaçıp gittiğini hatırlıyorum.

Geometri ve Matematik Hocamız Titrek Cafer in elleri devamlı titrediği için tahtaya çizdiği çember gazoz kapağı gibi olurdu...


Deney tüpleri ile analiz ve sentezler yaptığımız ve deney sonucu elde ettiğimiz  kimyasal formüller Sülfürik Asit (H2SO4) ile yangınlar  çıkarttığımız Kimya dersi hocamız Profesör lakaplı  Reşat Bey ile daha sonra yerine gelen  İsmini hatırlayamadığım  çok genç ve çok güzel bayan Kimya hocamız. hocamız mini etekliydi. Mini etekler o tarihlerde yeni yeni moda oluyordu,  hocamızın bu cesur tavrı gözü bozuk bazı erkek arkadaşlarımızın  yazı tahtasının altına  yazılan formülleri  okuyamaması nedeni ile hocam okuyamıyoruz biraz daha yukarı yazarmısınız  espirilerine dönüşüyordu.

Edebiyat hocalarımız ise tam bir İstanbul beyefendisi ve çok kibar Kıl Kemal ile Reha bey , Reha bey daha sonra Arda'nın da ilk iş yeri olan Unkapanı dershanesinde ders veriryormuş..


Bir yaz tatilinde okulun bahçesinde dolaşırken rastladığımız bu hocamız " burada ne arıyorsunuz çocuklar" dediğinde çok haylaz ve yaramaz olan sınıf arkadaşım " geçen sene bu bahçede on kuruş düşürmüştüm " onu arıyorum dediğinde  hocamız "ara ara  bulursun"  demişti....

Ayrıca Atatürk'ü bir an olsun dilinden düşürmeyen ve her Atatürk adı geçtiğinde gözleri dolan Tarih Hocamız Ak saçlı Sabahat Hanım'ı hatırlıyorum .......

Lisede en zorlandığım ders bir çok arkadaşımda olduğu  gibi İngilizceydi. İngilizceden ikmale kalınca  yaz tatilinde Sultanahmet' te  çoğu zengin çocuklarının gittikleri Amerikan dershanesine kursa gittim.

O dönemlerde fazla dershane yoktu ve özel hoca diye bir kavram yoktu.
Bu yüzden Amerikan dershanesi  yabancı dil öğrenmek için önemli bir kurumdu.

Çoğu varlıklı ve elit  çevrelerden gelen çocukların gidebildiği bu dershaneye gidebilmek bir çok öğrenci gibi benim için de çok büyük  bir ayrıcalıktı . Bu ayrıcalık bana  bu  varlıklı çocukların  yaşam biçimlerini görme ve inceleme olanağı da verdi.

Oldukça yüksek olan kurs parasını ise çalıştığım için kendim karşılayabiliyordum.

Bu dershanenin başka bir özelliği de kapalı spor salonlarının olmasıydı..  Bugün bile bir çok kursta bu olanaklar bulunmamaktadır.  Dershanenin basketbol sahası olduğu için kurstan sonra çocuklar basketbol oynarlardı.  Basketbol bana yabancı olduğu için fazla ilgi göstermezdim.

O zamanlar Basketbol bugünkü gibi popüler değildi..Semt sahalarının da yaygın olmadığı bu yıllarda bu tür sahaları görmek olanaksızdı. Bu tarihlerde çok  da  popüler olmayan Basketbol bir bakıma zengin çocuklarının yaptığı bir spordu .

Ayrıca dershanenin soyunma odalarında  duş alma imkanları da  vardı. Soyunma odalarında çocukların birbirlerinden hiç çekinmeden soyunup giyindiklerine şahit oluyordum. Bu da bana o zamanlar bu çocukların şımarıklıkları gibi geliyordu.

Bu kurs neticesinde İngilizce kitabımın hemen hemen tamamını ezberlemiştim.. İngilizceden ikmal imtihanına girdiğimde  hocamın  "aç kitabı oku"   dediği zaman ben kitabı açmadan Gulliver's Travels i ezbere okumuştum....  Yıllarca da o metni hiç unutmadım..

O sıralarda Eyüp Lisesinde Okulun Atletizm takımındayım. Liseler arası atletizm yarışmalarına katılıyoruz, 1500-3000 metre koşuyoruz. Okul takımı sanırım beş altı kişi..,ben bu sıralamada beş veya altıncı geliyorum.

Katıldığım yarışmalarda  yarışlara  hazırlanma konusunda başka liselerle aramızda büyük uçurumlar olduğunu gördüm.. Biz yarışmalara bir iki  gün öncesinden düz koşu yaparak okuldan Demirkapı'ya koşup dönerdik.

Yarışma günü de mahalli ulaşımla yarış sahasına dağınık bir biçimde giderdik. Çoğu zaman başımızda hoca dahi bulunmazdı. Yarışma için ne taktiğimiz vardı ?   nede ekipmanımız. ?

Diğer okullar bu yarışmalara büyük bir ciddiyetle ve büyük bir organizasyonla  katılırlardı..
Başlarında hocaları olur, yarışma için uygulayacakları taktik ve programlar son ana kadar konuşulur, malzemecilerinin getirdiği tertemiz forma ve spor ayakkabılar giyilir ve yarışa hazırlanırlardı . Yarışma sonrası ise  aynı seramoni devam eder  yarışmacılarına kesik limonlar ve içecekler sunulurdu.

Bu adil olmayan yarışma koşulları bizi daha çok hırslandırır ve yarış kazanmak için çok büyük bir efor sarf ederdik.

Yalnız okulumuzun Futbol Takımı liseler arası futbol turnuvalarında çok başarılıydı.
Beylerbeyi'nde oynanan  final maçlarına okul olarak büyük bir coşkuyla giderdik.

Maçlardaki tezahüratımız ise  "Ey Ey Ey   Si Si Si   Eyüüp Lisesi" idi.
Liseler arası futbol turnuvasında okul takımımız Türkiye ikincisi olmuştu.
Futbol takımında oynayan arkadaşlarımızın  her yerde olduğu gibi popülaritesi çok yüksekti.

Ayrıca İstanbul'da Boykot yapan ilk liseydik.  Bir gün boyunca tüm öğrenciler derslere girmemiştik...ve bununla da gurur duyuyorduk...

Hafta sonları okul arkadaşlarımızla Büyük Adaya pikniğe giderdik.  Bazı arkadaşlarla  Ada vapuru iskeleye yanaştığında  hemen elbiselerimizi çıkarıp geminin güvertesinden denize atlayarak kıyıya yüzerdik. . O zamanlar bu biraz da bana arkadaşlar arasında öne çıkmanın bir göstergesi olarak görünüyordu.

Bazen okuldaki  kız arkadaşlarımızın  doğum günü partilerine katılırdık. . Bu partilerde pasta kesilir, limonata ve gazoz içilirdi.   Genellikle yabancı şarkıların çalındığı plaklar eşliğinde dans edilir, ben de bilmediğim yabancı şarkılar ve bize göre farklı döşenmiş bu evlerde biraz da çekinerek ortamı incelerdim..



Bostan iskelesi lise mezuniyet eğlencesi

Orta derece ile lise mezuniyet diploması


Ve lisede bitti gelsin yeni hayatlar ve yeni Ufuklar.......


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder